Merseyside derbisinde, Goodison Park'a gelen yaşlı bir Liverpool taraftarı. Onun yerine oturmasına yardım eden ise bir Evertonlı, belki de torunu...
Barclays ATP World Tour'da 26 Kasım'da Juan Martin Del Potro'nun Roger Federer'i 2-1 mağlup ettiği karşılaşma öncesinde vatandaşını izlemeye gelen Carlos Tevez korta inmiş.
Gürkan 'gadagetget' Menteş
RTÜK'ün son bilinçlendirici zımbırtısını gördükçe Sigarayla Savaşanlar Derneği'nin gerizekalı reklamını izledikçe daha çok sigara içesimin geldiğini hatırlıyorum. Nasıl bir karakterdir abi Ubeyd Korbey?! O kadar reklam-pazarlama, o kadar slogan yoksunu işler yapılıyor ki ilgi çekmek; 'Haaa, dedikleri doğru galiba...' dedirteceğine; 'Otistik misiniz lan? Seçmece mi çıkıyorsunuz ekrana!' diyesi geliyor insanın.
Burada 70 cl. Yeni Rakı'yı 60, Tekirdağ 70 cl'yi 70 liraya satıyorum. Müşteri olsam dışarıdan alır getirirdim. CL başına 1 lira, kokusu da bahşiş sebebi!
1'e 5 veren bir iddia kuponu yapıp 50 ya da 100 lira basasım var ama götüm yemiyor. 'Sen 50 ver ben 50 vereyim yapalım bu işi' diyen varsa beri gelsin. Belki o zaman cesaretim olur.
Bir erkek olarak Pelin Batu'ya verebilirim, o kadar hoşuma gidiyor. Kuzenim de aynı hisleri Yasemin Kozanoğlu için paylaşıyor. O gerçi psikopatlığı bir adım öteye götürüp seks kölesi olabileceğini de iddia ediyor. Ben Pelin Batu'nun seks kölesi olmazdım, özgürlüğü severim. O değil de düşününce de çok değişik bir çiftler buluşması olurmuş. Ben ve Pelin Batu, kuzenim ve Yasemin Kozanoğlu... Şöyle bir aile olamadık gitti amına koyayım! Bok gibi para olsa, bu hatunlara ulaşma şansımız olsa! Hadi ortalıktaki satılıkları anladık da, entellektüel olanlara da ulaşamıyorsun ki kardeşim para olmayınca! Takside bağlasalar bir nebze, 400 ödeyeceğime 900-1000 öderim! Saçmalamaya başladım.
Foster, United için bir şaka olmaya devam ediyor. RedCafe'de de maç sırasında ve maçtan sonra konuşulan konulardan biri bu. United taraftarları bu kaleciyi bir türlü benimseyemedi. Eğer gerçekten İngiltere milli takımına yeni bir kaleci kazandırmaya yönelik bir hareketse bu, sikerim öyle İngiliz Milli Takımını çok afedersiniz. Belki büyük konuşuyorum, belki ileride pişman olacağım bunları söylediğimden ötürü fekat; 'bu heriften cacık neyim olmaz!' Şu an Van Der Sar'ın sakatlığında kaleyi devralmış durumda; ki bana göre Kuszczak bile daha verilmi olacaktır, umarım VDS bir an evvel iyileşir de bu kâbus biter. (Tabi bunları yediği golden ötürü söylemiyorum zira her ne kadar VDS'nin o golü yemeyeceğini düşünüyor olsam da Foster'ın Rafael'den sekip birden yön değiştiren ve özellikle de pis bir noktaya doğru yönelen o topu çıkarması kolay değildi.)
Fabio ve Rafael kardeşleri ilk gördüğüm günden beri tutuyorum, bu çocuklar geleceğin Neville kardeşleri olacak ve onlardan da fazla randıman verecekler. Özellikle United'ın idmanlarına kadar takip eden United sempatizanı İngiliz kardeşlerime bakacak olursak Sir de bu tek taşak ürünlerinin üzerine fazlasıyla titriyor. Gönül isterdi ki bu iki kardeşi dün bir arada görebilseydik.
Darren Gibson ise sevsem mi yoksa sevmesem mi duyguları arasında beni çelişkiye düşüren bir insan. United gol yiyene kadar iyi oynuyordu, sonra saçmaladı. Bunun nedeni kendisinin insiyatif almak istemesi bana göre ama Cem'in 'Reserve takımda her topla buluşmak var bir de As takımda. İkisinin yükü çok farklı.' (Bu minvalde bir şeydi sanırım. Zaten yorum olarak bırakır kendisi tam olarak ne dediğini. Öptüm Cem...)
Macheda geçen sene fazla abartıldı sanırım, son saniyelerde gelen kritik gollerle ün yapan Macheda'yı dün pek etkili göremedim. Evet, bir kaç ciddi gol girişimi oldu ama öyle kaldı o da işte, zaten bunları da bulamıyorsa United'da oynamasın arkadaş. Adam olacağa benziyor yine de ne yalan söyleyeyim.
Welbeck değişik bir tip, bilekleri ve hızı çok iyi. Bana Şon Rayt Filips'in 'gençliğini' andırıyor ama izlediğim diğer maçlarından daha iyi değildi o da dün gece.
Aslına bakarsanız böyle tek tek değerlendirmek yerine şunu söylesem yeterdi, Obertan'ın böyle geri dönüş yapacağını sanmıyordum! Gün geçtikçe daha da iyi oluyor. Karşısındaki rakip Üzülmez'di, eyvallah da herif de çatır çatır oynadı, aktı be abi! Belki bir Beckham, Cristiano Ronaldo olamayacak ama kendi stiliyle bir ikon hâline gelebilir bu çocuk United'da, şimdiden bahisleri açıyorum bak demedi demeyin.
4 senedir Bulgaristan'dan okuyan kankam dün, bu sefer bayram için İstanbul'a geldi. Gelir gelmez yarın ailesiyle İstanbul dışına çıkacağından bu akşam için plan yapıldı her zamanki tayfayla, önce olur dedim, sonra United maçı olduğu geldi aklıma. Hem muhabbet etmek hem de maç izlemek istiyorsak mekan belliydi, Maltepe sahildeki Viya Cafe. Son 2-3 aydır ne zaman gitsek, alt katta oturup pis yedili çeviriyoruz, bu akşam da öyle oldu. Derken ben bunları niye anlatıyorum diyorum bir yandan ama yazıyoruz işte. Dün ofiste yine böyle yazarken Kutay geldi, cümlenin başına baktı, "Oğlum, millet ne yapsın senin İnönü'de eğlenmeni" falan dedi, sinirlenip sildim tüm yazdıklarımı. Yazıyoruz dayı işte, ne yapalım can sıkıntısı. Neyse, maça 20 dakika kala vardım. Bostancı'dan dolmuşa inerken gözüm mekanlardaki LCDlere takıldığında 2-2 gibi görmüştüm CSKA-Wolfsburg maçını ama 2-1 bittiğini öğrendim masaya oturur oturmaz. Neyse dedim, önemli olan Manchester'ı United'da yenmekti benim için (Ümit Özat'a saygılar). Masada 5 kişi maça dakikalar kala pis yediliye başladık. Maç başladığında devam ediyorduk, ben devamlı yedileri yerken bir anda gol oldu, neye uğradığımı şaşırdım. Ondan sonrası da nasıl geçti anlamadım zaten. Bir golden sonra, bir de maç bittikten sonra Orkun ile yaklaşık 30 saniyelik konuşmalarımız oldu. Bu arada yerden bir ara 35 kağıt çektim, kayış kopmuştu. Rüştü kurtardıkça gözlerime inanamadım, oysa o toplar kaleye giderken çoktan kabul etmiştim gol olacaklarını. Şaban'ın dediği gibi, onları kurtaran adam CSKA'dan o golleri yiyen adamdı. Karşımızdaki United ne olursa olsun, galibiyet nasıl gelirse gelsin, galip gelinen Fener maçından sonra böyle bir zafer... Ben Foster'ın kornerde çıkmasına ne diyebilirim ki? Final maçını ulan mına koduum...
Iverson'dan hala umudum vardı... Knicks ve Heat dedikoduları olmasa da bir takımın çıkıp kucak açacağını düşünüyordum. Bugün çıkan Celtics dedikoduları da umudumu arttırmıştı. Sanırım Celtics'e ilk defa sempati duyacaktım, belki de kariyerindeki en büyük eksik olan yüzüğe ulaşma şansı da yüksek olacaktı. Ama olmadı, bitti artık, bırakıyor. Böyle bitmesi, istenmeyen adam olarak bırakması çok koydu ulan. Sana ona koymaz da, bana koydu işte. Fanatik Basket'i öylesine alırken bu adam almaya devam ettirdi bana, 2000-01 sezon başlangıcı Sixer yaptı beni, bu adam yaptı. Belki yine sevecektim bu oyunu, takip edecektim ama bu adam ettirdi işte, tutkunu yaptı bu oyunun. Bu adamın olduğu o takım, Milwaukee serisindeki bir maçını sabahın 5'inde elektrikler kesildiğinden izleyemediğim için yatağın içinde sessizce sinirden ağlattı beni. Final serisinin ilk maçında kravatı, ceketi giymiş heyecanla televizyon karşısında tepinirken maç uzadığı için okula geç gitmeme sebep olan herifti o. Saçma geliyor bunlar şimdi ama hangimiz yapmamışızdır ki o yaşlarda? Belki de hakkaten saçmadır ama yaptık işte. Attıkça coştum, kaçırdıkça sövdüm, o crossover'ını yaparken aynısını ben salonda hayali topla yaptım maç sırasında. Gitti lan adam... Çok açık söylüyorum, tabi maddi kısımları, şartları da bilmiyorum ama, Stefanski yerinde olsam, bir kez daha söylüyorum, zaten bu takımdan bir bok olmayacağından gel, ne olursa olsun yine gel diyerek 3 numaralı formasını geri verir, o salona çıkarırdım bu adamı... Keşke çıksa...
Ne olsun ya, ihaleye girdim işte geçen. 50 milyon önerdim eski IETT garajına, Sterlin ama Dolar değil. Alacağımdan da değil ha, maksat geyik olsun diye verdim teklifi.
Henry eliyle İrlanda'yı kupanın dışında bıraktığından beri İngilizlerin Henry ile uğraşmalarını bekliyordum, özellikle Guardian'daki esprili çalışmaları. Bu kadar uzun sürünce sanırım yapmayacaklar demiştim ama her konuda olduğu yine olaya yaklaşımlarını gösterdiler. Dikkatimi çeken çalışmalara bunlar tamamı ise burada.
Hiçbir kısıtlama yok, engelleme yok. Basıyorsun parayı, tutarsa tutuyor. Bazen böyle ucundan kıyısından yok efendim tek gol olsaymış, yok son dakikada hakem penaltıyı verseymiş gibi acayiplikler olunca milyonları kaçırıp kafayı yiyorsun ama biraz zaman geçtikten sonra gülüyorsun hâline. Çünkü o zaman 300 TL veren kupon yattığında kendini 300 TL zararda hissediyorsun; 'Büyük paralar kaybettim abi' diyorsun. Halbuki kaybettiğin 1 lira, 3 lira, 5 lira işte.
Bir klişedir, kupon yaparsın ve arkadaşın sorar; 'Yaptın mı kupon?' Yapmışsındır işte, o da ister kuponu bakmak için. Daha kuponu eline alır almaz; 'Şu maç riskli' ya da 'Bak kanka yatarsa şu maçtan yatar' yorumlarına başlar. Sonra; 'O maça ben alt verdim ya. Mönşıngladbah kendi sahasında çıplak geziyor, terliksiz dolaşıyor' gibi şeyler söyler, kendi fikirlerinin doğru olduğunu ya da olma ihtimalinin yüksek olduğunu anlatmaya çalışır. Lamer mıdır nedir? Ama harbi mönşıngladbah...
Çok kafa patlatanları anlamıyorum bu oyun için. Ben de patlatıyorum ama 4-5 kişi bu kurbanda sisteme gireceksek kafa patlatıyorum. 'Ulan madem 4-5 kişi sisteme giriyorsun, bari düşün di mi?' diyerek düşünüyorum. Ayrıca bugüne kadar kafa patlatarak yaptığım hiçbir kupondan adam gibi bir halt kazanamazken, uyku sersemi, ağzımda salya lekeleri, gözümde çapaklarla gittiğim ve yaptığım kupondan 200 TL. almışlığım da vardır. 300 TL. de kaçırmışılığım var bir de üstüne.
Herşey bir yana biraz tutarlı olmak lazım bu işte tabi, duracağın yeri bilmen lazım. Yoksa bir hastalık, takıntı. Bir ara çıldırıp Salı-Çarşamba-Perşembe-Haftasonu yetmezmiş gibi Pazartesi ve Cuma günlerine de kupon yapmaya başlamıştık. Gereksiz... (Ha gerçi bir kere Cuma maçlarından iyi para kazandım gerçi. Lö Fğaaans Divizyoğn Dü)
Şöyle bir baktım bugünkü programa, ulan alayı beraberlik maçı be. Yani bugün şu maçlardan en az 4 tane beraberlik çıkmazsa bıraksınlar abi bu ligde top oynamayı dedim kendi kendime ve sisteme giriştim.
Arsenal ve Liverpool karşılaşmaları banko, geri kalan her maç için beraberlik ya da mastercard, sizin tercihiniz tabi. 'Ulan o kadar beraberlik çıkmaz' diyen varsa araya üst-alt falan diğer opsiyonlardan serpiştirsin. Bak diyorum, bunlar beraberlik maçları, buram buram kokuyor...
Satır aralarına da Rolling Stone kapakları koyuyorum bak, gözünüz gönlünüz açılsın bu yazıyı okuyup da kupon kasarken. Güzel ablalar, hepsi bir zamanlara damgasını vurmuş, avuç içlerinde öbek öbek terlere neden olmuş ablalar. Barak'ı da koydum çünkü o bir değişim simgesi, barışın sembolü, vahşi kapitalizmin parlayan veliahtı heyhat! Orospu çocukluğunun sırıtan versiyonu... Yaşasın barrak, yaşasın obama.
Premier Lig'de 10 gollü maç olurdu da böyle 9-1'lik maç görülmüş müdür bilmem? Defoe çılgın atmış, 7 dk'da hat-trick, 35 dk'da 5 gol ile. Gollerin tamamı ikinci yarıda olmak üzere. Fantasy takımlarına alanlar yaşadı. Aaron Lennon da sakatlıktan dönüş maçında kendini bulmuş. Tanıdığım tek Wigan Athletic taraftarı olan Selçuk Ormancı ağabeyimin üzüntüsünü paylaşıyorum.
Greenday harika bir albüm yapmış kesinlikle, anca dinleme fırsatı buluyorum. Hatta doğruyu söylemek gerekirse şurada 1,5 hafta önceye kadar haberim yoktu albümden.
Paul McCartney de hem kendi solo kariyeri hem The Wings ve The Beatles'tan derleme şarkılarıyla Good Evening New York albümünü çıkarmış. 'Götümün kılları pişmaniye oldu, son son kazanırsam buradan kazanırım parayı? Hatunu yine boşasam mı lan!' diye düşünerek mi böyle bir işe girişti bilmiyorum ama güzel bir derleme olmuş. Aynı şekilde Best Of'umsu albüm yapanlardan bir diğeri Snow Patrol, öbürü Foo Fighters.
Bu Douglas'ın velet, babasına benzemiyor ama...
Arkadaki Douglas'ın dayıoğlu, öndekini çıkaramadım. Doug?
Normalde Fransa milli takımını az da olsa seven, sempati duyan bi futbolseverim. Ama Domenech geldi geleli soğudum bu takımdan iyice. Bugün de halkanın son zinciri eklendi.
Misal üstteki forma, üç sene önce sadece Sevgililer Günü'nde giydiğimiz bir formaydı. Ama kırmızı forma çok yakışmıştı takıma. Hatta keşke alternatif forma olsaydı diye düşündüğüm de vardır çok. Chris Paul'deki "Abe gül alacan mı?" bakışı da dikkatlerden kaçmasın. Koçum benim.
Üstteki iki resim de, 2008'de New Orleans'ta düzenlenen All-Star etkinliklerindeki ünlüler maçından. Formaya dikkat ettiyseniz, Umut Sarıkaya kazağının bir üst versiyonu.
Sarı forma ise, doğal olarak en efsane forma. Bakma şerefine eriştiğim Charlotte dönemi formaları dahil, en çok beğendiğim ve en şık bulduğum forma kesinlikle bu.
O babadan olan çocuğu merak ediyorum. Steven Taylor - Liv Taylor örneği hâlâ canlıyken özellikle kızımızın gözleri hakkında umutlarım sürüyor. Sanırım Viktorya'nın Meleklerinde çirkin fetişi var, çözemedim mevzuyu anasını satayım! Hayır ben de yakışıklı sayılmam pek, sayılamayacak pek çok insan var, gidip sarkıntılık mı yapalım, şansımız olur mu anlamadım şimdi...
Mişel, Florida'da bir üniversitede konuşma yapıyor halkın eğitim içindeki rolü hakkında. Sonrasında gözyaşlarına hakim olamıyor, Nazım'dan başlıyor okumaya... Salondakiler de şakşakçı, alkış kıyamet tabi doğal olarak.
Öndeki kişi, Engelliler Konfederasyonu Başkanı Turhan İçli. Kendisi görme özürlü. Başbakan'ın konuşma yaptığı Bilkent Otel'deki 4.üncü Özürlüler Şurası sırasında, otel önündeki gazetecilere açıklama yapmak istiyor. Fakat arkadaki kişi tarafından resimdeki gibi engelleniyor. Arkadaki kişi Başbakan'ın koruması. Herhangi bir özürlülüğü yok. Ya da biz öyle zannediyoruz.
Az önce Ariza dedim, efendi dedim, gittiğine çok üzüldük dedim. Yerine gelen Artest de, Ariza ne kadar sessiz sakin işini yapan bi adamsa tam tersi. Çılgınlıklarıyla, polemikleriyle namını yürütmüş bi adam. Dün geceki maçta da tüm dikkatlerin Ariza'nın üzerinde olacağını biliyordu tabi, bi şekilde numarasını yapmayı başarmış yine. Hareket biraz Kemal Sunal filmindeki Duvar Ahmet tarzı da olsa Artest işte ne yaparsın.
