13 Ekim 2009 Salı

O, Sinan Çetin'den Önce Oradaydı

Şero, pis ayyaş, köpek öldüren bağımlısı köpek öldüren kedi!

Çocukluğumda okuduğum iki çizgi romandan biriydi. Bir diğeri de Gürcan Yurt'un kaleminden çıkan Robinson ve Cuma'ydı zaten.

Sıkı solcu, başarısız yazar, ipe sapa gelmez dallama, asabiyet abidesi babası Tonguç, evlilik dışı ilişkiden peydahladığı oğlu Tacettin ile Cihangir'in tabiri caizse amuagoyan (tabir aynen bu şekilde) Bülent Üstün eseri, Şerafettin marifeti...

Gece gece hatırlayıverdim, tebessüm ettim. Cep telefonumda oyunu bile vardı lan, o derece severdim. 54 kontör harcamıştım o oyuna, aklımı sikeyim. (54, Sakarya. Ehe!)

2 yorum:

Sekerford dedi ki...

eheehe şeronun nasıl dünyaya geldiği ayrı bir muhabbettirde süper dir ne gülerdik lan bizde vallahi billahi bende bunalrı ourdum lisede kopartırdı bizi nerde o eski lemanyak ya özledim çok dağıldılar artık okuyamıyorum

ai #3 dedi ki...

şeker zaten şero da yıllardır çizmiyo bülent üstün, bi ara avustralya lı animation şirketi ile anlaşmıştı filmi çekilecekti sonradan bir ses çıkmadı,cihangirde 3 yıl yaşadığım o günlerde pek bi şevkle okurdum şeroyu feci özledim, ara ara eski fasüküllere hala bakarım.
doğuş gürcan yurt tan bahsetmişsin bak oda sanırım çok büyük bi hastalık geçirmişti öle bırakmıştı kalemi çizimleri müthişti gerçekten.
ama ben kaan ertem i çok özledim lan.