Size başımdan geçen bir olayı anlatayım...
Bizim evin yolu karanlık, izbe. En son bir iki arkadaşımın da taşınmasıyla buralarda oturan kimse kalmadı pek. Güya şehir merkezlerinden biri ama işte nasıl olduysa (!) ışıklandırma falan yok. Karanlık yollardan yürüyorsun...
Alternatif bir yol daha var ama; 'Adapazarı'nda herkesin manyak olma ihtimali var, bari kestirmeden gideyim de kısayoldan eve varayım.' mottosunu acayip tutmuş durumdayım. Herkes manyak olabilir dediğim gibi, sadece burada değil her yer için geçerli bu konu ama şu var ki asıl o mevzuyu atlayarak büyük hata ettiğimi farkettim. Orospu çocukluğu parayla değil ya arkadaş! Parayla olsa orospu çocukları olmazdı piyasada, malum kriz var.
Yürüyorum yolda, telefonla mesajlaşıyorum. Araba geliyormuş karşıdan ama haberim yok, sessiz geliyor ibneler ya da bir sokak ötedeki ana caddeden gelen araba sesleriyle karıştırdu kulağım emin değilim. Sonuçta farketmedim arabanın geldiğini... Bir patlama sesiyle önce kulaklarım sağırlaştı, ardından kalbim sıkıştı beklemediğim bir şeyi yaşamanın şokuyla.
Tam yanımdan geçerken arabanın camını açıp önüme doğru paralel bir şekilde kurşun sıkıp, akabinde basıp giden bir araba dolusu insan gördüm. Şoktan arabanın plakayı alamadım, bırak onu modelini bile görmedim. Eski tip Vectra gibiydi sanki ama hatırlamıyorum.
Bu hikayeden anlayacağınız üzere herif orospu çocuğu. Selam olsun tüm orospu çocuklarına. Kalemimden bir de orospu çocuklarının hikayesi geçmese gözüm açık giderdim, artık huzurluyum.
4 yorum:
oha, geçmiş olsun.
douş geçmiş olsun.
ama ben dedim amcoğlu adabazar dedim,sıkarlar dedim heheh
sıkıyorlar ya, boş bulunca en büyük hobi :)
amcoğlu aman diyim sana aman lan adabazar
Yorum Gönder