Beşiktaş-Türk Telekom

Bu hafta şu maça gitmek için kastım resmen, Ricky Davis'e sataşmak vardı işin ucunda. Gün boyunca, benim ve Şaban'ın elinde tuttuğu pankartları hazırlamakla uğraştım, dörder adet A4 kağıdın önce ayrı ayrı basılıp, pritt ile yapıştırılıp ardından da bantla sağlamlaştırılması... Bildiğin alın teri var. Çağrı baba da kendi emeğini koymuş, almış kartonu girişmiş. Sonundaki ekleme de güzel. Salona girer girmez Telekom benchinin karşısına konuşlandık. Kısa tereddütler, maçta mı açsak derken "Ricky" seslenmeleri başladı bizden. Önce bir göz ucuyla baktı, sonra tekrar döndü. Zannediyorum ki triple double kısmını görünce, duyamadığımız ama bozuk suratla söylediği kısa biz sözcük küfür içerikliydi, amacımıza ulaşmıştık. Bir güvenlik görevlisi ve amiri hızlı adımlarla yanımıza doğru geldi. Görevli elimizdekileri almak için hareket ederken, sağ alt çaprazda oturan, benim uzun zamandır maçlara gitmesem de Akatlar'dan tanıdık gelen birinin işaretiyle bıraktı. Amiri geldiğinde, ben direk "Hocam küfür yok içinde. Takılıyoruz, hikayesi var." tarzında şeyler söyledim. Amir'den ise; "Çocuklar, şimdi ben orada ne yazıyor bilemem ama ceza almayalım gözünüzü seveyim." yanıtı geldi. Olay tatlıya bağlanıp amir gidince kopuş oldu tabi. Maç da "Ricky! Are you player?" esprileri ve pankartların zaman zaman kaldırılmasıyla geçti.Şu pankartlar Ricky'i maçtan kopardı resmen aga, biz görevimizi yaptık ama sen Lamayn Wilson'ı tutamazsan biz ne yapalım? Neyse geyik bir yana, pankartın hikayesi için şuradan saflar başlığının ilk paragrafını okumanız yeterli. Bu arada, maçtan sonra Beşiktaş Çıtır'da Caner Eler, Orkun Çolakoğlu, Alim Karasu, Çağrı Turhan, Sam Pekdogru ve Şaban'ın katılımıyla, Liverpool-Atletico Madrid maçı bahanesiyle başlayan ama muhabbetin tavan yaptığı saatler de keyifle geçti, ne kadar Forlan'ın golüyle bitse de. Şimdi San Antonio-Dallas'ı bekliyorum, gece henüz bitmedi.

PS: Şaban tam bir Ulvi yalnız.